تعریف باغ­ گیاهشناسی

باغ گیاهشناسی مکانی است که در آن مجموعه ای از گیاهان بومی و غیر بومی در فضای باز و در گلخانه ها کشت میشوند و نقش مهمی در زمینه های مختلف تحقیقاتی از جمله علوم گیاهی و باغبانی، آموزش عمومی و آشنا ساختن مردم به اهمیت گیاهان و لزوم حفاظت از آنها بر عهده دارند. به علاوه باغ گیاهشناسی به عنوان ذخیره ژنتیکی گیاهان در معرض خطر انقراض مورد استفاده قرار میگیرد. در باغهای گیاهشناسی امکانات لازم برای مطالعه و تحقیق درباره تنوع زیستی وحفاظت از آنها فراهم میباشد. با بهره گیری از روشهای مختلف علمی، امکان شناخت گونه‌های گیاهی کشور فراهم گشته و محدوده پراکنش آنها تعیین میگردد. تحقیق در زمینه روش های تکثیر و پرورش گونه‌ های با ارزش از نظر حفاظتی و اقتصادی از موضوعات دیگری است که در باغهای گیاهشناسی به آن پرداخته میشود.

موقعیت جغرافیایی و مشخصات 

باغ گیاهشناسی ملی ایران به وسعت 145هکتار در دامنه جنوبی رشته کوه البرز مرکزی در اراضی چیتگر، در شمال غربی تهران(منطقه- 22 تهران) واقع گردیده است. عملیات طراحی و احداث این باغ از سال 1348 توسط کارشناسان ایرانی و با همکاری تعدادی از کارشناسان خارجی آغاز شد و تا کنون متجاوز از 25 مجموعه گیاهی با تنوعی بیش از 4000 گونه گیاهی از رویشگاه های اقالیم حیاتی داخل کشور و همچنین تعدادی از رویشگاههای شاخص در سایر اقالیم حیاتی دنیا را به همراه مجموعه های متنوعی از باغهای موضوعی را درخود جای داده است.

قسمتهای مختلف این باغ به شرح زیر میباشد: